Terapia ręki. Wspieranie dziecka w rozwoju samodzielności.

W drugim półroczu  od marca na zajęciach z Terapii Ręki realizowane były ćwiczenia z motoryki małej. Było dużo gimnastyki stawu łokciowego, przedramienia, nadgarstka, dłoni oraz ruchów palców i precyzyjnych ruchów palców podczas rysowania w pionie i w poziomie na dużych formatach, układania różnego rodzaju układanek, których wykorzystanie stało się niezbędne w wyzwalaniu  chwytu  szczypcowego i trzypalcowego. Dzieci  uczyły się też wesołych wierszyków podczas zabaw paluszkowych. Chwyt trzypalcowy jest prawidłowym chwytem ołówka, czy długopisu podczas pisania. Nieprawidłowe trzymanie narzędzia pisarskiego jest jedną z przyczyn wolnego tempa pisania zdań i niewyraźnego pisma. Uczniowie, którzy mimo wykonania wielu ćwiczeń z motoryki dużej i małej nie osiągnęli umiejętności prawidłowego trzymania długopisu otrzymali od rodziców nakładki odpowiednio ustawiające palce do pisania we właściwy sposób. Uczniowie w ostatnich miesiącach doskonalili  umiejętności grafomotoryczne na małym formacie, ale przede wszystkim tak ważne pod koniec terapii umiejętności graficzne pisma( czyli poprawnego zapisu kształtu liter oraz pisania ich we właściwym  kierunku). Kaligrafia wymagała dużej precyzji i dokładności  zapisu. W grupie uczniów uczęszczających na zajęcia z  Terapii Ręki były także dzieci leworęczne, którym zakupione zostały zeszyty z pochyloną liniaturą ułatwiające im pisanie oraz narzędzie pisarskie dostosowane do lewej ręki. U uczniów leworęcznych dominuje lewa półkula, dlatego też dziecko wszelkie czynności ruchowe wykonuje wykorzystując lewą stronę ciała. Ma mocniejszą lewą rękę, nogę, używa lewe oko czy ucho. Tak więc, zeszyt dla leworęcznego to świetne rozwiązanie. Zeszyt przesunięty nieco w lewo z pochyloną liniaturą w prawo podczas pisania sprawia, że  ręka pisząca będzie mogła swobodnie się poruszać oraz zniwelowany zostanie efekt zasłaniania sobie piszącą ręką pisanego tekstu.

Uczniowie uczęszczający na Terapię Ręki wymagają w dalszym ciągu kontynuacji ćwiczeń z zakresu motoryki dużej i małej , ponieważ ich umiejętności pisarskie nie są jeszcze dobrze rozwinięte. Dotyczy to szczególnie uczniów z grupy klasy zero i klas pierwszych. Ćwiczenia w dużym stopniu należy  w kolejnym roku szkolnym utrwalać systematycznie w domu, aby osiągnąć zamierzony efekt.

Beata Mroczkowska